Narodzenie Najświętszej Maryi Panny

8 września

Obchody święta narodzenia Maryi sięgają V wieku. Wówczas w Jerozolimie na miejscu, które apokryfy wskazywały jako to, gdzie stał dom Joachima i Anny, rodziców Matki Jezusa, wybudowano kościół. Racje wyboru na to wspomnienie dnia 8. września nie są znane. Dość powiedzieć, że samo wyznaczenie terminu uroczystości Niepokalanego Poczęcia w kalendarzu liturgicznym na 8. grudnia, zatem, na 9. miesięcy przed narodzinami, jest późniejsze. W Kościele zachodnim święto Narodzenia Maryi ustanowiono dopiero w VII wieku. Ustalenie daty 8 września przypisuje się papieżowi Sergiuszowi I. Tymczasem na Wschodzie świętowano je już wiek wcześniej. Zresztą Kościół Wschodni postrzegał narodzenie Maryi jako początek roku liturgicznego, i to na długo przed pierwszymi obchodami tego święta w Rzymie, co jest wzmiankowane dopiero w VII wieku.

(Lectio divina, Warszawa 2012, t. 17, s. 211.)

„Wypadało […], aby tak cudowne i niezwykłe zamieszkanie Boga wśród ludzi poprzedzone było jakimś wprowadzeniem do tej radości, chwilą, w której zaczyna się tak wielki dar zbawienia dla nas. To właśnie wspominamy w dzisiejszym święcie. Narodziny Bogarodzicy stanowią początek, wypełnieniem zaś
i kresem jest zjednoczenie Słowa z ciałem. Oto przychodzi na świat Dziewica, przyjmuje pokarm i wzrasta, aby być matką Boga, Króla wieków.

Dla nas płynie stąd podwójna korzyść. Maryja prowadzi nas do prawdy i odrywa od życia w niewoli Prawa. W jaki sposób? Dzięki czemu? Dzięki temu, że mrok ustępuje wobec nadchodzącego światła, że łaska przynosi wolność w miejsce litery Prawa. Uroczystość dzisiejsza oznacza granicę tych czasów. Ukazuje związek rzeczywistości z symbolami i zapowiedziami, zstępując Stare Przymierze Nowym.

(fragmentu Kazania św. Andrzeja z Krety, biskupa, LG, t. IV, s. 1138)